انقلاب اسلامی

ایران

شاه تلاش کرد با ایجاد درگیری بین نظامی‌ها و مردم ، ارتشی‌ها را هوادار خود نگه دارد رئیس شعبه ساواک در آمریکا می‌نویسد: اعلی حضرت که به وضوح نگران و برآشفته بود به اویسی گفت: وقت آن است که به این بی‌نظمی پایان داده شود. باید جلوی آن را گرفت اویسی جواب داد: سربازان من در زره پوش های خود در خیابانها مستقر هستند، اما مردم به طرف آنها می‌روند، با آنها دست می‌دهند و گلهای میخک قرمز به آنها می‌دهند. آنان سربازان را برادر خطاب می‌کنند. سربازان من دیگر بر روی آنها آتش نمی‌گشایند. شاه مدتی به فکر فرو رفت و گفت: اگر طبق یک نقشه کماندوها به سربازان شما در خیابان حمله کنند و عده ای را بکشند چه؟ به این ترتیب بقیه برآشفته می‌شوند و به سمت جمعیت شلیک می‌کنند نظرت در این مورد چیست؟ با این استراتژی عصر ۱۴ آبان شاه با سفرای آمریکا و انگلیس دیدار کرد و روز بعد ژنرال ازهاری را نخست وزیر کرد و دولت نظامی تشکیل داد. البته او فقط با وزیر کابینه تشکیل داد و کسی دیگر حاضر نشد عضو کابینه او شود. همان ایام اعتصاب های وزارت نفت اوضاع را وخیم کرد و امام ۸ دی هیأتی معین کرد تا به اندازه مصارف داخلی نفت تولید کنند و کارکنان نفت تبعیت کردند. با آمدن ازهاری کمی اوضاع آرام می‌نمود که امام پیامی داد که معروف شد به پیام پیروزی خون بر شمشیر پیام در آستانه ماه محرم بود که همه آماده‌ی قیامی بودند. درست مانند ۱۵ سال پیش در آستانه محرم ۴۲ با پیام امام دهه ی اول محرم شور سیاسی به مردم بازگشت ……

موضوع امامت در اسلام، تنها یک مسئله اعتقادی نیست، بلکه به واقع تعیین کننده مفهوم و همچنین واقعیت و مصداق تطبیقی اسلام است و این دو غیر از نتایج کلامی، فلسفی، فقهی و دیگر نتایجی است که در سطح مباحث آکادمیک ار موضوع امامت به دست می آید.

گام برداشتن در مسیر احیای اندیشۀ دینی همواره نیازمند گذر عمر و تجربه های طولانی نیست، زیرا درک عمیق رفتارهای پیامبر رحمت(ص)، امامان شیعه(ع)، دست پرورده های آنان و علمای این مکتب میتواند در سنین جوانی نیز به دست آید. ازایـن رو میتوان در این مسیر، ردپای جوانی مخلص مثل شهید دکتر دیالمه را دید و طنین صدای دردمندش را شنید، آنگاه که حرکت خود را »احیای تفکرات شیعی« نامید. او همه کس بـود و هیچ نبود و در عین اینکه فهمی عمیق از دیـن داشــت، بـی ادعـا بــود. وی راه میانبری را که خود در جوانی بـرای فهم دقیق دین پیموده بود سخاوتمندانه به دیگران نیز نشان داد. شهید دیالمه ادعـــای عارف پیشگی نـداشـت، امــا از معرفت بهره مند بـود. در خـــردورزی کم نظیر بـود، ولی فیلسوف مسلک نبود. نگاهش به دنیا با نگاه جوانان هم سن وسالش متفاوت بود، اما دنیا گریز نبود.