توضیحات
ماسک سه لایهی آبی را از روی دهانش پایین کشید، از جیب کت سورمهای رنگش دستمالی درآورد و روی چشمهایش گذاشت. چندثانیه بیصدا اشک ریخت. معلوم بود میخواهد جلوی خودش را بگیرد اما ناتوانتر از اینها بود. میان بغض و اشک، میشد برق خوشحالی را در چشمانش دید. خوشحالی از اینکه پس از سالها کسی آمده که داستان آوارگیها و ظلمهایی که به او و همنسلانش شده را بنویسد. شمردهشمرده خاطراتش را برایم گفت.
خاطراتی از تلخیهای مهاجرت اجباری …
«معاودین» یا «راندهشدگان عراقی»، کسانی هستند که در طول سالهای 58 تا 61، توسط حزب بعث عراق تحت شدیدترین ظلمها و شکنجهها قرارگرفته و در نهایت از عراق اخراج شدند.
انسانهایی که سالها، کسی از آنها سخن نگفته و مدتهاست که در سکوت رسانهای، بین دو وطن ایران و عراق ماندهاند.
«مرز خسروی» عاشقانهای پر التهاب از زندگانی «حکیمه»، همسر یکی از مبارزین سیاسی است که گوشهای از سالها رنج، آوارگی، تبعید و مهاجرت اجباری این گروه از انسانها را روایت میکند.