بر مدار نور
تفسیر موضوعی قرآن کریم، پرسش محور

چطور اثبات میشود که قرآن معجزه است؟

اسلوب بیان، سبک و شیوه نظم قرآن، جمله بندی‌ها و چینش الفاظ عبارات در قالبی نو و اسلوبی تازه بر عرب عرضه شده که کاملاً بی سابقه بوده و پس از آن نیز کسی مانند آن را نتوانسته است بیاورد. البته اگر چه این گونه نظم و تألیف کلام تازگی داشت ولی از چارچوب اسلوبهای کلامی عرب بیرون نبود.

بدین معنا که درمیان فُصحای عرب آن روزگار انواع کلام همچون شعر، نثر، سجع و يا… متداول بود که هر یک دارای محاسنی و در کنار آن نیز معایبی بود. حسن شعر در گیرا بودن آن است که مایه جذب و نفوذ در اعماق قلب میگردد؛ ولی قید قافیه و رعایت وزن خاص آزادی صاحب سخن را تا حدودی سلب میکند حُسن نثر در آزاد بودن صاحب سخن است. هرگونه کلمات و الفاظی که متناسب با معنای خواسته شده خود میداند آزادانه انتخاب و به کار می برد؛ ولی آن گیرایی و جذبه شعری را ندارد. سجع گرچه احیاناً به ظاهر زیبا است و گونه‌های هنرنمایی در سخنوری به شمار میرود ولی تکلّف و دشواری و احیاناً به کار بردن کلمات نامناسب، از زیبایی آن می کاهد.

قرآن میان این سه نوع کلام جمع کرده؛ دارای محاسن هر یک و فاقد معایب آنها میباشد. این از شگفتی‌های اعجاز قرآن است. قرآن جذابیت شعر همراه با آزادی کامل نثر و زیبایی سجع بدون تکلّف را داراست. این ویژگی عجیب برای سخندانان و سخن سنجان عرب از همان آغاز آشکار و همواره برای علمای ادب مشهود بوده است.

نظم و شیوه و سبک قرآن چنان صورت گرفته که نغمه آفرین و دارای آوای جان بخش و روح افزا است.