بر مدار امید
انقلاب اسلامی، پرسش محور

 چرا حکومت ایران کاری کرده است که یک دوست بین کشورهای مهم و بزرگ جهان ندارد؟

پیش از پاسخ دادن به این پرسش باید به این نکته توجه کرد که اصل این سؤال، اساساً درست نیست اما در سؤال فوق این پیش فرض که ایران یک دوست هم در بین کشورهای مهم ،ندارد به عنوان یک امر مسلّم در نظر گرفته شده و بعد از چرایی آن سؤال شده است در اینجا آمریکا و چند کشور غربی تمام جهان قلمداد میشوند.

اما به هر حال درباره سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران ذکر چند نکته لازم به نظر میرسد:

الف) اصل تعامل گرایی و تنش زدایی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی: نظام جمهوری اسلامی ایران که برآمده از یک انقلاب دینی و بر پایه آموزه های متعالی شیعی است نه تنها به دنبال دشمنی با جهان نیست بلکه بر اساس همان تعالیم نجات بخش اسلام و بر پایه قواعد فقهی در عرصه روابط خارجی همچون اصل دعوت)، تعامل گسترده با کشورهای جهان را در دستور کار خود قرار داده است. اصول اعتقادی فقه شیعه، تعامل با کشورهای جهان را مشروط به نفی پذیرش سلطه گران عالم کرده است؛ بنابراین ما به دنبال نفی سلطه هستیم نه نفی تعامل.