توضیحات
کتاب جرعه هایی از زلال معنویت حاوی سخنان آیت الله سید یدالله یزدان پناه در کلاس شرح زیارت امین الله و زیارت مطلقه دوم ابا عبدالله می باشد.
زیارت امین الله یکی از زباترین، مهمترین و پر معناترین زیارات ائمه است هر فراز از آن زیارت داری مافیهم بلندی است که برای شناخت و فهمیدن آن احتیاج به معلمی کار بلد و خوش سخن باشد تا انسان به عمق آن راه یابد و زیارت برایش دلنشین تر شود.
در روزگاری که همه مردم غرق در مادیاتند و رفتار و اعمال و اعتقاداتشان را بر اساس مادیات تنظیم میکنند گم کردهای در این میان وجود دارد که حتی کسانی را که به تمولی در امور مادی رسیدهاند نیز دچارش هستند اما نمیدانند چه چیزی را گم کردهاند؟
این حالت بر آمده از فطرت انسان است که ذاتا معنویتگرا و خداجوست اما تعلق بیش از اندازه به دنیا آن را کمرنگ میکند از این رو آن گم کرده معنویت و نزدیکی به خداست اما بشر به سختی متوجهاش میشود مثل کسی که میداند نیاز به چیزی دارد ولی نمیداند دقیقا چه میخواهد؟ معنویت اگر در زندگی کمرنگ یا حذف شود انسان دچار سردرگمی میشود. دین با توجه به فطرت انسان در این زمینه سلوک و راههایی برای بر طرف کردن عطش انسان قرار داده است.
به خاطر همین بیان مسائل عرفانی به زبانی ساده و قابل فهم برای عموم مردم یکی از راههای نزدیک کردن مردم به خدا و کم کردن از تعلقات دنیایست و کارشناسان دینی در این زمینه وظیفهای سنگین دارند.
آیت الله سیدیدالله یزدانپناه سالهاست در موطن خود تحت عنوان عرفان در وادی عمل به شرح ساده و همه فهم کتابهای عمیق عرفانی چون «لغت موران» از شیخ اشراق، «نمط هشتم و نهم کتاب اشارات» از ابن سینا و «اوصاف الاشراف» به قلم خواجه نصیر توسی برای عموم مردم پرداخته است. علاوه بر آن در باب سلوک عرفانی به شرح زیارت امین الله و زیارت مطلقه دوم اباعبدالله برای مخاطبین عموم خود پرداخته و در این باره به یک زبان جامع و شیرین رسیده است.
زیارت امین الله و زیارت مطلقه دوم اباعبدالله حاوی فرازهایی بسیار مهم و عمیق هستند که برای کشف و فهم آنها حتما باید پای درس یک استاد کامل نشست تا آن را فهمید و از ارتقاء درجه از خواندن و فهمیدن این دو زیارت برای رسیدن به خدای متعال بهره جست. کتاب جرعه هایی از زلال معنویت راهی ساده است تا مشتاقان به معنویت و از آن برای تقویت سرشت ذاتی خود یعنی معنویتگرایی بهره برند و حتی پیشنهاد خوب و خیرخواهانهای است برای آنان که غرق در مادیات شدهاند و راه رفع عطش خویش را نمییابند.