تموج

در این رمان مخا­­­طب با قهرمانی روبرو است که تلاش می کند برای نجات زندگیش.

قهرمان داستان زنی ست که پا می‌گذارد روی مرزهایی که نه دلیل عقلی دارد و نه شرعی. حصارهایی که جامعه و نگاه های عامیانه بر دور یک زن می­‌کشند و دوست دارند زن را در همان تنپوشی ببینند که خودشان دوخته‌­اند. لباسی که گاه بی­قباره است، گاه تن­ها رنجورتر از آن هستند که بتوانند به تن کنندش.

قهرمان داستان حرکت می­‌کند. حرکتش از جنس قدم برداشتن و حتی دویدن نیست. او مثل یک موج برمی­‌خیزد و پیش می‌رود. مرز ساحل و دریا را او مشخص می­‌کند.

او مادرانه برای نگهداشتن فرزندش تلاش می­‌کند ولی سعی می­‌کند خودش را هم فراموش نکند، خودش و نیازهایش.