عمومی

کتاب شیخ فضل الله نوری به دوران دوران اواخر سلطنت پنجاه ساله ی ناصرالدین شاه اشاره دارد. روند افول دولت قاجار سالها بود که آغاز شده بود و حالا در معادلات  قدرت جهانی هم سخن از بازیگری جدید درمیان بود.

بازیگری که نامش جدید بود اما تاریخ تمدنی ایران این رقیب را خوب میشناخت.رقیبی که همیشه در ایام ضعف ایران سرو کله اش برای انتقام  پیدا میشد.در هر دوره از تاریخ با یک نام پیش آمده بود.

دختران به چه سبب باید از آغاز نوجوانی در نوع پوشش خود انضباط ویژه یابند و به چه شیوه و با بیان چه مسایلی، می‎توان ایشان را به پوشش اسلامی معتقد ساخت؟

آیا بهتر نیست آن‌ها مدت زمان طولانی‌تری در نوع پوشش خود آزاد باشند؟

چه عواملی مانع  پذیرش حجاب و چه عواملی زمینه ساز پذیرش حجاب است؟

پاسخی به این دست سوالات به قلم استاد یوسف غلامی نویسنده برتر حوزه حجاب و خانواده

تصوف و عرفان اسلامی را در نگاه کلان میتوان در دو جهت گیری جاری دانست؛ جهت گیری: اول جریانها و فرقه های انحرافی که ویژگی‌هایی دارند چون شریعت گریزی، خردگریزی یا خردستیزی، انزواطلبی و بریدن از اجتماع، شانه خالی کردن از تکالیف عمومی، انفعال و بی طرفی در برابر حوادث اجتماعی و سیاسی و جریان‌های سرنوشت ساز فکری و فرهنگی استبداد پذیری، خمودگی و دنیا گریزی، ترک کار و کوشش و دانش دقت در این ویژگی‌‎ها بسترهای گسترده‌ای برای آمیزش با اسلام رحمانی به تصویر می‌کشد.

جهت گیری دوم: عرفان توحیدی و شریعت باور است که در عین پذیرش همه‌ی مسئولیت‌های عمومی و تکالیف فردی و جمعی برسیر و سلوک، تفکر، مراقبه مجاهدت اکبر و اصغر، توحید و اصالت وحدت نگری، شهود و یقین تأکید دارد. این گرایش عرفانی انطباق دارد با سیره‌ی انبیا و برگزیدگان الهی برخی نمودهای آن در خلوت حراء و ریاضت‌های مشروع و تفکر و مراقبه و مجاهدت انسان‌های کامل ،اعصار ظهور و بروز یافته است. قرآن، صحیفه‌ی سجادیه، دعای عرفه، دعای ابوحمزه و مانند آن حامل چنین عرفانی است. رگه‌ها و جریان‌هایی از این جنبش معناگرا در متون مدون عرفانی و عُرف رایج میان عارفان اصیل قابل ردیابی است. این نحله‌ی شهودی عین توحید، همراه شریعت و همسو با عقلانیت است و همانند ابعاد و اضلاع منشوری واحد عمل میکند و تزاحمی با دیگر ساحات دین بر نمی‌انگیزد تا نیاز به تفکیک و تقلیل افتد. تئوری آقای سروش برای پیش برد اسلام و مسلمین و رهاندن از بحران، متوجه گرایش نخست از عرفان است نه عرفان وحیانی و توحیدی؛ زیرا آموزه هایی چون وحدت نگری ،تعبّد شهود و یقین با اومانیسم و لیبرالیسم و سکولاریسم و پلورالیسم…..

ایران

شاه تلاش کرد با ایجاد درگیری بین نظامی‌ها و مردم ، ارتشی‌ها را هوادار خود نگه دارد رئیس شعبه ساواک در آمریکا می‌نویسد: اعلی حضرت که به وضوح نگران و برآشفته بود به اویسی گفت: وقت آن است که به این بی‌نظمی پایان داده شود. باید جلوی آن را گرفت اویسی جواب داد: سربازان من در زره پوش های خود در خیابانها مستقر هستند، اما مردم به طرف آنها می‌روند، با آنها دست می‌دهند و گلهای میخک قرمز به آنها می‌دهند. آنان سربازان را برادر خطاب می‌کنند. سربازان من دیگر بر روی آنها آتش نمی‌گشایند. شاه مدتی به فکر فرو رفت و گفت: اگر طبق یک نقشه کماندوها به سربازان شما در خیابان حمله کنند و عده ای را بکشند چه؟ به این ترتیب بقیه برآشفته می‌شوند و به سمت جمعیت شلیک می‌کنند نظرت در این مورد چیست؟ با این استراتژی عصر ۱۴ آبان شاه با سفرای آمریکا و انگلیس دیدار کرد و روز بعد ژنرال ازهاری را نخست وزیر کرد و دولت نظامی تشکیل داد. البته او فقط با وزیر کابینه تشکیل داد و کسی دیگر حاضر نشد عضو کابینه او شود. همان ایام اعتصاب های وزارت نفت اوضاع را وخیم کرد و امام ۸ دی هیأتی معین کرد تا به اندازه مصارف داخلی نفت تولید کنند و کارکنان نفت تبعیت کردند. با آمدن ازهاری کمی اوضاع آرام می‌نمود که امام پیامی داد که معروف شد به پیام پیروزی خون بر شمشیر پیام در آستانه ماه محرم بود که همه آماده‌ی قیامی بودند. درست مانند ۱۵ سال پیش در آستانه محرم ۴۲ با پیام امام دهه ی اول محرم شور سیاسی به مردم بازگشت ……