آنها که به امام حسین علیه السلام رسیدند و حقایق ما بعد الحسین را درک کردند، زندگیشان زیرورو شد؛ روبهراهِ روبهراه! و چقدر زیبا شدند آنها که چشیدند!
چه سرّی در این حقیقت است که فراتر از عاشورا و اربعین و عرفه، شبهای قدر را هم روشنی بخشیده و شکوه دیگری داده است! بهراستی این چه نامی است که در همۀ زمانها و مکانها پیچیده و تا اوج درک شبهای قدر را هم از خود پر کرده است؟!
ساده ترین کارها با امام حسین علیه السلام، شورانگیزی تازهای میگیرد. این دم مسیحایی بر هرچه بگذرد و در هر سرزمین پا بگذارد زنده میکند و کربلا میآفریند. کارهای عادی هم با امام حسین رنگ و بو و طعم دیگری میگیرد، از قیمه و از سفره و چای معطرش سؤال کن! سادهترین کارها با امام حسین وارد دنیای تازهای میشود که وصف ناشدنی است.
اگر امام حسین علیهالسلام وارد معادلات زندگی بشود و در نسبت معادلات زندگی ما قرار بگیرد، دنیای تازهای را تجربه خواهیم کرد. راستی! اگر در معادلهای کربلا را اضافه کنیم چه نتیجهای خواهد داد؟ امام حسین با معادلات زندگی چه خواهد کرد؟!
از آب خوردن تا مدیریت، تشکیلات، علم و تمدن، همه اینها اگر با امام حسین علیهالسلام باشد چه میشود و اگر نباشد چه خواهد شد؟! اگر یک تشکیلات یا یک مجموعه تربیتی فرهنگی با امام حسین علیهالسلام باشد چه غوغایی میکند! بی امام هم باشد هیچ بخاری از آن بلند نمیشود. خیالتان راحت!
با امام حسین یا بی امام حسین؟ مسأله این است!
درنگی در ماجراهای ما بعد الحسین به ما میفهماند که حضرت امامحسین علیه السلام را رها نکنیم. هر خبری هست، همینجاست!
نامی که در آغاز گمان میکنی نام یک «شخص» بیش نیست؛ اما بهزودی خواهی دانست که این نام، یک «مکتب» است؛ یک «گفتمان» است که انسان ۲۵۰ساله در مدار او طواف میکند. آنوقت با اعتقاد «یاحسین» خواهی گفت؛ چنانکه اهلبیت علیهم السلام «یاحسین» میگفتند.
سیدعلیاصغر علوی نویسنده این کتاب یک عاشوراپژوه است که کتابهای زیاد و پر مخاطبی در باب عاشورا نگاشته است و به تازگی کتاب دیگری از وی با نام «پرواز با بال مگس» از همین انتشارات به چاپ رسیده است.