در حالی که مشکلات دنیا در نگاه عده‌ای یک‌نواخت و متناظر جلوه می‌کنند، اما از منظر قرآنی عالمِ مشکلات، عالم پیچیده‌ای است که اغراض گوناگونی را در قبال تربیت انسان ـ عصارۀ خلقت ـ پیگیری می‌کند.
مشکلاتی که ما همه روزه با آن‌ها مواجه هستیم، برخی را باید زیر بار رفت؛ برخی را باید پس زد؛ و برخی را باید به استقبالشان رفت. برخی، مشکلات گذرا هستند و برخی ماندگار. برخی از آن‌ها برای ما پیامی دارند و اگر به ندایشان گوش ندهیم فریادشان شدیدتر می‌شود؛ برخی در دنیای خصوصی با ما سر سخن دارند و برخی در سطح عمومی و بستری فراگیرتر. برخی مشکلات هدیه خدا و برخی آزمون خدا و برخی چوب تنبیه خدایند؛ و هرچه که هست به هر حال همۀ این مشکلات برای انسانِ با خدا، خیر است و عاقبت خوشی از آن انتظار می‌رود.
در این بین عکس‌العملهای غلط اما زیاد است که به زحمت بیشتر منجر می‌شود و مشکل را برطرف نمی‌کند که هیچ! مشکل را دوچندان هم می‌کند. گاهی حتی عامل مشکل را درمان مشکل قلمداد می‌کنند و می‌شود آنچه که نباید بشود.
به هر حال با ذره‌بینی که خدا دستمان داده، اگر دنیا را ورانداز کنیم، برخورد دوستانه‌تری با مشکلات پیدا می‌کنیم.