١. ذهن ما باغچه است …

٢. اين كار، شجاعت نيست، حماقته!

٣. مواظب خودت باش !

4. بی تفاوت نباشیم
5. زن زندگی آزادی
6. گنجشك با کلاغ فرق داره!
7. شلوار زاپ يخي!
8. چرا به من گير ميدي برو جلوي اختلاسا رو بگير؟
9. سطل ماست!
10. لذت فهمیدن!
11. تو رو خدا کمکم کن…
12. ما كجا تيپ بزنيم؟
13. ما به هم وصليم
14. استنداپ کمدی
15. تیشرت آبی
16. حواست رو جمع کن
17. مطمئن باشين ضرر نمی‌كنين
18. آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟

آقا گفتند از وقتی که ایشان رفته‌اند فکر می کنم که مرنجان آسان است، ولی مرنج نه!

ما خودمان را چگونه ارزیابی می‌کنیم؛ آیا شخصیت مطلوبی داریم؟ دیگران ما را فردی با شخصیت مطلوب می‌دانند؟ معیار و مِلاکمان برای‌ شخصیت مطلوب چیست؟

یکی از راه‌های رسیدن به پاسخ این سؤالات این است که از دیدگاه و نظر نزدیک‌ترین فرد در زندگی‌مان آگاه شویم. معمولاً نزدیک‌ترین فرد همسر است. اگر همسرتان شما را فردی متشخص می‌داند، یعنی شما به‌درستی تربیت شده‌اید و تربیت متشخصانه‌ای دارید. و اگر چنین نیست احتمالاً تربیت‌تان شما را فردی ساخته که چندان مطلوب دیگران نیست؛ افراد در ارتباط با شما دچار آسیب می‌شوند و به همین دلیل از شما فاصله می‌گیرند و دور می‌شوند.

در این کتاب تربیت متشخصانه و ابعاد آن بررسی می‌شود. ابتدا تعریفی از تشخّص و تربیت متشخصانه ارائه می‌شود؛ س‍‍پس فواید آن بیان می‌گردد. در ادامه، شاخصه‌های تربیت متشخصانه در قالب فرمولی ارائه می‌شود تا ما طبق آن بتوانیم خود را ارزیابی کنیم. در پایان توضیح داده می‌شود که نداشتن تربیت متشخصانه ممکن است چه آسیب‌هایی به خود، خانواده‌، اطرافیان و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم بزند. در نهایت می‌توان گفت هدف اصلی این کتاب ارائه راهکارهایی برای این است که: «چگونه فرزندمان را متشخص تربیت كنیم».

کم‌تر از دو ماه بعد یعنی 16 مارس 2003 راشل که کاور نارنجی فلورسنت به تن داشت تا به راحتی دیده شود، سر راه بولدوزر ارتش رژیم صهیونیستی ایستاد تا از تخریب خانه یک داروساز فلسطینی به نام”سمیر نصرالله”که در این مدت با هم آشنا شده بودند، جلوگیری کند. راشل سعی کرد با بلندگو جلوی تخریب خانه فلسطینی‌ها را بگیرد.  اما بولدوزر اسرائیلی با عبور از روی راشل جمجمه او را شکست، دنده‌های او را خرد کرد و ریه‌های او را سوراخ کرد. اما گویی این کافی نبود، راننده بدون آن که تیغه بولدوزر را بالا ببرد، دنده عقب گرفت و برای بار دوم از روی بدن راشل رد شد.

کشته شدن راشل کوری باعث تعجب همگان شد و فلسطینی‌ها با شهید خواندن او مراسم تشییع جنازه بزرگی برایش ترتیب دادند.

شاید این راننده، ارتش اسرائیل و کل دستگاه رژیم صهیونیستی تصور می‌کرد مرگ یعنی از بین رفتن راشل کوری، یعنی موفقیت اسرائیل، و یعنی تمام شدن ماجرا. اما دقیقاً به عکس، شهادت راشل کوری تازه آغاز یک حماسه بود. حماسه‌ای که در چند جبهه مختلف ادامه پیدا کرد و علی‌رغم تلاش‌های بی‌وقفه اسرائیل و آمریکا برای خفه کردن آن در نطفه، تا همین امروز و همین ساعت ادامه دارد.

راشل کوری در نامه‌ای که کمی پیش از کشته شدن در زیر بولدوزر اسرائیلی به خانواده اش در آمریکا فرستاده بود، درباره وقایع فلسطین و ظلمی که اسرائیل در قبال فلسطینی‌ها روا می‌دارد، نوشت: هیچ مقاله دانشگاهی، کنفرانس و فیلم مستندی موفق به تشریح وضعیت میدانی فلسطین برایم نشده بود. تا زمانی که شاهد وضعیت میدانی در فلسطین نباشی نمی‌توان وضعیت منطقه را تصور کرد.

پرونده مربوط به این حادثه توسط خانواده کوری به دادگاه عالی اسرائیل ارائه شد، اما دادگاه اسرائیل این پرونده را رد کرد. والدین راشل که از دادگاه اسرائیلی ناامید شده بودند، به نهادهای قضایی کشور خودشان روی آوردند، اما باز هم با “یک دستگاه سیاست خارجی قدرتمند و شدیداً خشک” مواجه شدند که “عملاً به اسرائیل مصونیت بخشیده است، حتی برای کشتن یک فعال صلح‌طلب آمریکایی.” این جمله تنها یک اشکال دارد: دستگاه سیاست خارجی آمریکا به اسرائیل فقط مصونیت نداده، بلکه با رژیم صهیونیستی هم‌دست شده است.

راشل کوری را تنها بولدوزر ساخت آمریکا نکشت، بلکه یک رژیم ساخت آمریکا کشت که بدون حمایت‌های همه‌جانبه و بی‌قید و شرط سیاسی، نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک واشینگتن هرگز نمی‌توانست دست به چنین جنایاتی بزند. دولت اوباما نه تنها باید به عدالت‌طلبی والدین راشل کمک می‌کرد، بلکه باید از طرف آن‌ها موضوع را پیگیری می‌کرد. اما برای رؤسای‌جمهور و دولت‌های آمریکا هیچ چیز و هیچ‌کس نمی‌تواند سر راه ماشین جنگی اسرائیل قرار بگیرد، واگرنه زیر بولدوزر آمریکا خواهد رفت.

اسم را بخواند یا به کارت نگاه کند، گفت: «سوار ماشین شو .»

نمی خواستم این کار را بکنم. گفتم: «موضوع چیه؟ »

جوابی نگرفتم. با زور مرا هل دادند و بردند.

هر تکه ای از بدنم از شدت ترس به تکه ای دیگر وابسته شد و کنترل

خود را از دست دادم. گرد و خاکی که ماشین به وجود آورد، همه جا را گرفت.

نمی دانم کجا ایستادیم. به خاطر شیشۀ دودی که مانع دیدن بیرون به وسیلۀ

سواره های داخل ماشین می شد، نفهمیدم به کدام سمت رفتیم. فکر می کنم

در دادگاه شرعی نبودم، بلکه در جای دور و منزوی دیگری بودم. به اتاقی

که نمی توانستم راه رسیدن به آن را تشخیص دهم، وارد شدم. این به خاطر

تاریکی ای بود که آنجا را فرا گرفته بود. در ساعات اولیۀ صبح بودیم. مردانی

با ظاهر و لهجه ای عجیب در اتاق بودند. دو مرد به من نزدیک شدند و

به زور مرا روی زمین نشاندند. یکی از آنها گفت: «صورت تو نشون بده .»

به رویش داد زدم: «می خوای در حق من حرومی مرتکب شی؟ »

صدای گام هایی که در حال آمدن به طرفم بود را شنیدم و از میان خندهٔ

بلند این افراد تشخیص دادم. شخص قد بلندی مقابلم ایستاد. نگاهم را

بالا آوردم. مرد کارت شناسا یی ای که دستش بود را تکان می داد. گفت:

«وایسا ». مقابلش ناخواسته ایستادم. در ادامه گفت: «نقاب تو بردار»

در سالهای تبلیغ و ترویج معارف الهی و در ساعات و لحظاتی که پای سفرۀ درد و دل مردم نشسته ام، تنها به این مسئله می اندیشیدم که چگونه شریک غم هایشان باشم و تاریکی های راهرو دلشان را با ریسه هایی از شادی و شعف چراغانی کنم. دنیایی را که به تعبیر قرآن کریم، همراه با دشواری است و شاید برای ما نه استراحتگاه بلکه باشگاهی برای استقامت است باید به مکانی برای شاد بودن از درون و بیرون تبدیل کرد؛ شادی ای که اگر با مفهوم واقعی آن آشنا نشویم و خود را از آن محروم کنیم، دیگر طاقتی برای قدم برداشتن در پی چوخم زندگی نخواهیم داشت.
از زمانی که مباحث خانواده و دوره های آموزشی تحقق و چگونگی شادی در زندگی را آغاز کردم، با واکنش های بسیار مثبت افراد زیادی مواجه شدم، واکن شهایی که سرشار از نیاز رسیدن به حقیقت شادی و چگونگی ایجاد آن بود، تا جایی که نیاز به گردآوری این مباحث در قالب یک کتاب را احساس کردم.
اکنون با شما هستم! بله، با خود شما! با شمایی که یک گوشۀ زندگی ات از سیاهی غم تاریک شده است. با شمایی که از روزمرگ یهای زندگی ات خسته شده ای! با شمایی که اکنون می خواهی بدانی چگونه برف شادی را 12 مثبت زندگی در خانه و خانواد ه و گوش هگوشۀ زندگ یات بپراکنی! با مطالعۀ بخش بخش این کتاب و تغییر در سبک زندگی ات، شادمانی را در اعماق وجودت ایجاد و به هفت فرسنگ دلت وارد کن. منتظر کسی نمان. بازندگان زمان همه در انتظار آن اسب سفید خوشبختی بوده اند که در رؤیاها و افسانه های خیالشان دیده و شنیده بوده اند. پس بیا و از صفحۀ اول کتاب، اولین صحنۀ زندگی ات را تغییر بده و تا فصل آخر و حرف آخر به نتایج و تغییرات زیادی در سبک زندگی ات برس و با پایان کتاب، به غم های طولانی مدت زندگی ات پایان ببخش.
در پایان، از کم کها و راهنمای یهای برادر عزیز، حجت الاسلام علی مهرابی کوشکی، که خود سالها با تدریس سبک زندگی باعث ایجاد تغییرات مثبت در افراد مختلف شده است، تشکر و قدردانی میکنم.
همچنین از سرکار خانم زهره حبیبی که در گردآوری فص لهایی از کتاب با من همکاری داشتند سپا سگزاری می کنم. و برای هرکس که این کتاب را می خواند، آرزوی خوشبختی، شادمانی، شعف و نشاط در زندگی دارم.
به امید روزی که تنها باق یماندۀ خدا بر روی زمین با ظهورش شادی واقعی و ابدی را در جسم و روح انسا نهای این کرۀ خاکی ایجاد کند؛ این تحفۀ سبز را به حضرتش تقدیم م یکنم. باشد که قبول افتد.

فصل اول: جایگاه خانواده در اسلام

فصل دوم: مفهوم و ماهیت شادی

فصل سوم: مفهوم و ماهیت سُرور

فصل چهارم: سُرور

فصل پنجم: خیرباوری